0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bir orman yanınca aslında sadece ağaçlar değil; kuşların yuvası, geyiklerin patikası, arıların çiçeği, insanın nefesi de yanar. Kül olup havaya savrulan her yaprakla birlikte biz de biraz eksiliriz. Çünkü orman, sadece doğanın bir parçası değil, hayatın ta kendisidir.

Türkiye son yıllarda ardı ardına çıkan büyük yangınlarla derinden sarsıldı. Manavgat’ta, Marmaris’te, Dersim’de, Lice’de Hani’,de… Her birinde binlerce hektar orman, geri dönüşü yıllar alan bir kayıpla yok oldu. Oysa o ağaçların büyümesi onlarca yıl sürmüştü. Birkaç saatlik ateş, onlarca yılın emeğini, kökleriyle toprağa tutunmuş yaşamı aldı götürdü.

Ama orman yangınlarının bize öğrettiği bir şey var: Hayat, küllerin üstünden de yeniden doğabiliyor. Doğa, sabırlı ve dirençlidir. Yeter ki biz de ona eşlik edelim, yeniden filizlenmesi için emek verelim.

Bugün hepimize düşen görev açıktır: Ormanlarımızı yeniden canlandırmak. Bu yalnızca ekolojik bir sorumluluk değil; aynı zamanda vicdani bir borçtur. Çünkü orman demek su demektir, yağmur demektir, toprak demektir. Orman demek köydeki çiftçinin ürünü, şehirdeki çocuğun teneffüs ettiği temiz hava demektir.

Peki ne yapabiliriz?

Fidan dikmekle yetinmeyelim. Dikilen fidanların sulanması, korunması, büyüyünceye kadar takip edilmesi en az dikmek kadar önemlidir.

Yerel halkı sürece dahil edelim. Köylüler, çiftçiler, kadınlar, gençler; herkes bu işin öznesi olmalı. Orman, sahiplenildikçe korunur.

Yangınlara karşı hazırlıklı olalım. Gönüllü ekipler oluşturulmalı, erken uyarı sistemleri güçlendirilmeli. Çünkü doğayı korumak sadece söndürmekle değil, önlemekle mümkündür.

Doğayı gündemde tutalım. Bir sosyal medya paylaşımı, bir imza kampanyası, bir farkındalık etkinliği bile toplumun ilgisini diri tutar.

Unutmayalım: Küle dönen ormanlarımızı yeniden canlandırmak, aslında kendi geleceğimizi yeniden canlandırmaktır. Çocuklarımıza bırakacağımız en değerli miras; beton yığınları değil, gölgesinde huzur bulabilecekleri, kuş sesleriyle uyanabilecekleri yemyeşil ormanlardır.

Gel, bugün hep birlikte söz verelim: Yanmış dalların arasından yeni filizler çıkaracağız. O filizler büyüdükçe, biz de yeniden umutlanacağız. Doğa bize ne kadar cömertse, biz de ona o kadar sadık kalalım. Çünkü küllerin altındaki umut, bizim elimizle yeşerecek.