Cennetin bahçelerinde bize el sallamayı unutma…

0

Sevgili Narin…
Bugün aramızdan ayrıldığını yüreğimiz parçalanarak öğrendik.
Öğrendik ki pazartesi yeni ayakkabılarınla hızlı, neşeli, heyecanlı, mutlu adımlar atarak okuluna gidemeyeceğini öğrendik.
Sevgili Narin…
Gökyüzüne bakıp hayaller kurup, bulutlardan şekiller oluşturmayacağını öğrendik.
Gözlerimiz senin sessizliğin ile doldu. Yüreğimizde büyük bir acı oluştu. Günlerdir seni arar, seni sorar olduk. Her köşe başında bir resmin asılı duruyor. Belki bir umut sana denk gelinir diye bekledik.
Ama gördük ki o güzel gülüşün ile birlikte melek olmuşsun…

“Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
oynasınlar türküler söyleyerek yıldızların arasında
dünyayı çocuklara verelim
kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
dünyayı çocuklara verelim
bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
çocuklar dünyayı alacak elimizden
ölümsüz ağaçlar dikecekler.” Diyor Nazım Hikmet…
Dizelerinde anlatıyor bu dünyanın çocuklara ait olduğunu. Yaptığımız her işin aslında onların geleceği için olduğunu hissettiriyor. Peki Narin’in çocukluğunu neden elinden aldınız ? O ölümsüz ağaçlar dikecekken onu neden ölümsüz ettiniz ?

Oynasın, türkü söylesin diye beklediğimiz Narin’e yapılandan ötürü insanlık utanmaz mı? Utanır elbette…
Bir dünya bırakalım çocuklara içinde kin, nefret, öfke, üzüntünün olmadığı…
Gülüp eğlenecekleri bir dünya…
Göğe bakınca hayalleri canlansın gözlerinin önünde…
Korkmadan adım atabilsinler…
Bir gelecekleri olsun…
Onların yeri okul bahçeleri, oyun alanları olsun… Bayramın sevincini her daim yaşasınlar…
Sevgili Narin…
Bugün aramızdan ayrıldığını öğrendik… Bir kez daha kahrolduk! Dilerim ki başka Narinlerimiz olmaz!
Güzel meleğimiz cennetin bahçelerinde bize el sallamayı ihmal etme.