1976 yılında Fırat Nehri üzerine inşa edilen Karakaya Barajı için Türkiye’ye gelen yaklaşık 3 bin 500 İtalyan, barajın yapım sürecinde Çüngüş kırsalında kurdukları 350 hanelik bu modern köyde yaşadı. Yaklaşık 11 yıl boyunca yaşamın sürdüğü bu yerleşim, sosyal ve kültürel donatılarıyla dönemin standartlarının oldukça üzerindeydi.
Köyde; sinema salonu, sağlık merkezi, okul, ibadethane, alışveriş alanları ve hatta bir helikopter pisti bile bulunuyordu. İtalyanlar yalnızca çalışmakla kalmadı, bölge halkıyla da sıcak ilişkiler kurarak sosyal hayata entegre oldu.
İnşaat Bitti, Hayat Durdu
1987 yılında baraj inşaatının tamamlanmasının ardından, İtalyan mühendisler ve işçiler köyü terk ederek ülkelerine döndü. Geride ise tamamlanmış ama sahipsiz bir köy kaldı. O günden bu yana terk edilmiş halde olan yapılar, zamanla harabeye döndü. Köyün bazı bölümleri bugün çevrede yaşayan köylüler tarafından ahır ya da depo olarak kullanılıyor.
Modern Bir Köyden Hayalet Yerleşkeye
Bir dönemin örnek yerleşimi olan bu İtalyan köyünden geriye bugün yalnızca prefabrik yapıların iskeletleri kaldı. Doğayla iç içe ama zamana yenik düşen bu köy, sessizliğiyle geçmişe dair hüzünlü bir hikâyeyi barındırıyor.
Diyarbakır’ın kırsalındaki bu unutulmuş yerleşim, hem Türkiye’nin büyük altyapı projelerine ev sahipliği yaptığı dönemi hem de uluslararası iş birliklerinin bıraktığı izleri gözler önüne seriyor.
DİYARBAKIR HABERLERİ
27 Ağustos 2025DİYARBAKIR HABERLERİ
27 Ağustos 2025DİYARBAKIR HABERLERİ
27 Ağustos 2025DİYARBAKIR HABERLERİ
27 Ağustos 2025DİYARBAKIR HABERLERİ
27 Ağustos 2025DİYARBAKIR HABERLERİ
27 Ağustos 2025EKONOMİ
27 Ağustos 2025