0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Diyarbakır’ın geçmişine tanıklık eden yapılarından biri olan Kupik Pasajı, zamanla değişen şehir kültürü ve ekonomik koşulların etkisiyle artık bambaşka bir amaca hizmet ediyor. Kentin ilk alışveriş merkezi (AVM) olarak bilinen ve Bağlar İlçesi’nde yer alan bu yapı, son yıllarda kuş meraklılarının ilgi odağı haline geldi. Alışverişin, kalabalığın ve ticaretin merkezi olan pasaj; şimdi kuş cıvıltılarıyla dolup taşan bir Kuş Evi olarak kullanılıyor.

Bir Zamanlar Kentin Nabzı Burada Atıyordu

1980’li yıllarda inşa edilen ve açıldığı dönemde Diyarbakır’da bir ilki temsil eden Kupik Pasajı, tekstil, elektronik, ayakkabı ve küçük esnaf dükkânlarıyla bölge halkının alışverişte ilk uğrak noktasıydı. AVM kültürünün henüz yaygın olmadığı bir dönemde, bu pasaj bölge için modern bir alışveriş anlayışını simgeliyordu. Ancak zamanla şehirde yeni alışveriş merkezlerinin açılması, Bağlar’daki sosyal dokunun değişmesi ve ekonomik zorluklar pasajdaki işleyişi sekteye uğrattı.

Kapanan Dükkânların Yerini Kuş Kafesleri Aldı

Kupik Pasajı’nın eski görkemi zaman içinde sönmeye başladı. Boşalan dükkânlar ve müşteri azlığı, pasajı neredeyse terkedilmiş bir yapıya dönüştürdü. Ancak bu terk edilmişlik, yeni bir doğaya alan açtı. Son birkaç yıldır, kuşseverler buradaki boş dükkânları kuş kafesleriyle doldurmaya başladı. Kanarya, güvercin, saka, ispinoz gibi farklı türde kuşlar burada barındırılıyor, satılıyor ve sergileniyor.

Pasajın içinde artık esnaf yerine kuş severler var. Meraklılar birbirine kuş bakımı, beslenme ve üretimi hakkında bilgiler veriyor. Bazı dükkanlar sadece kuşlara yönelik yem, ilaç ve aksesuarlar satarken, bazıları kuş cinsleri üzerine sohbet ortamlarına dönüşmüş durumda.

Diyarbakır’ın Hafızasında Bir Sayfa Daha

Kimi için sadece eski bir pasaj, kimi için ise kuşların yeni yurdu. Kupik Pasajı, Diyarbakır’ın dönüşen sosyal ve ekonomik yapısının canlı bir örneği olarak ayakta kalmaya çalışıyor. Artık tüketimin değil, yaşatmanın mekanı olmuş durumda.

Bu dönüşüm, bir yandan nostalji duygusu yaratırken, diğer yandan kent belleğinde yeni bir hikâyeye kapı aralıyor: Beton duvarlar arasında doğaya yer açmak, terk edilen yapıları hayatla yeniden buluşturmak.